Ένα πολύτιμο κλειδί

Μια μέρα, ο μπαμπάς επρόκειτο να φύγει για ταξίδι και δεν έβρισκε με κανένα τρόπο το κλειδί της βαλίτσας του. Συναγερμός, λοιπόν, στο σπίτι. Πού μπορεί να είναι κρυμμένο το κλειδί του μπαμπά; Πουθενά! Τέλος η μαμά έψαξε μέσα σ’ ένα συρτάρι της που είχε φυλαγμένα πολλά κλειδιά όλων των τύπων και των μεγεθών. Τα δοκιμάσαμε όλα. Επιτέλους ένα, το προτελευταίο εφάρμοζε στη βαλίτσα κι έτσι ο μπαμπάς μπόρεσε να φύγει.

Λίγο μετά από αυτή την περιπέτεια, η μαμά μ’ άκουσε να χτυπάω νευρικά το πόδι μου, γιατί δεν κατάφερνα να λύσω τον κόμπο από το κορδόνι του παπουτσιού μου.

— Πάρε το κλειδί της υπομονής! μου φώναξε.

Αμέσως κατάλαβα τι ήθελε να πει μ’ αυτό… Το κλειδί αυτό με βοήθησε να λύσω τον κόμπο κι έτσι να μην αργήσω από το σχολείο μου.

Όταν όλα πηγαίνουν ανάποδα, όταν ο καιρός είναι πληκτικός και κρύος και αισθάνομαι τον εαυτό μου να μελαγχολεί και να θυμώνει, έχω ανακαλύψει το κλειδί της ευθυμίας, που βάζει λάδι στους τροχούς και χύνει βάλσαμο στην καρδιά μου.

Είναι κι ένα άλλο κλειδί που χρησιμοποιώ πολλές φορές την ημέρα, γιατί λύνει όλες μου τις δυσκολίες. Είναι το κλειδί της προσευχής. Το γνωρίσατε; Είναι καταπληκτικό!

Α! δεν πρέπει να ξεχάσω να αναφέρω κι ένα άλλο θαυμάσιο κλειδί που μπορώ να χρησιμοποιήσω για ν’ ανοίξω, όποτε θέλω, δύο κλειδαριές. Είναι το κλειδί της συγνώμης. Όταν κάνω κάτι κακό — όταν θυμώνω ή δεν ακούω τη μαμά ή αντιμιλάω — αμέσως παίρνω αυτό το κλειδί και ξαναβρίσκω την επαφή μου με τον Θεό, που την είχα χάσει πριν. Όταν ακόμη κάποιος φέρνεται άσχημα απέναντί μου, αυτό το κλειδί με βοηθάει να του πω: Ξέρω να σε συγχωρώ, όπως και ο Θεός συγχώρησε εμένα. Και έτσι σταματάει η φιλονικία.

Το κλειδί της αγάπης όμως, είναι το πιο όμορφο απ’ όλα. Μπαίνει σ’ όλες τις κλειδαριές και φέρνει θαυμάσια αποτελέσματα. Πρέπει όμως να ομολογήσω πως πολύ συχνά ξεχνάω να το μεταχειριστώ και αυτό πολύ με ζημιώνει.

Αν με ρωτάτε να σας πω από ποιο μαγαζί αγοράζω όλ’ αυτά τα κλειδιά μου, δε θα σας κρύψω το μυστικό μου. Είναι δώρα του καλύτερου φίλου μου, του Ιησού Χριστού. Και θα προσθέσω κάτι. Προσέχω πολύ, να μη χαλάσω τα κλειδιά αυτά που μου έδωσε και να τα χρησιμοποιώ συχνά, γιατί αλλιώς θα σκουριάσουν γρήγορα.

από το παιδικό περιοδικό

ΠΑΙΔΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ

φεβρουάριος 1964