Το δηλητηριασμένο κλαδί

Απόψε, λοιπόν, θα σας πω μια ιστορία με φίδια, είπε ο θείος Τομ ο αμερικάνος.

Όλα τ’ ανίψια τέντωσαν τ’ αυτιά τους και πλησίασαν πιο κοντά για ν’ ακούσουν καλύτερα.

Ένα πρωί έκανα τον περίπατό μου, άρχισε σοβαρά ο θείος Τομ, μέσα στο δάσος, με το τουφέκι στον ώμο ψάχνοντας για κυνήγι. Σε μια στιγμή, κουρασμένος όπως ήμουνα από την πορεία, κάθισα στη ρίζα ενός δέντρου για να ξεκουραστώ και να φάω το κολατσιό μου. Απολάμβανα μ’ ευχαρίστηση την ομορφιά του τροπικού εκείνου τοπίου, με τις διάφορες ποικιλίες των χρωμάτων και με το κελάηδημα των αναρίθμητων πουλιών που έκοβαν βόλτες πάνω στα κλαδιά των δέντρων.

Σε λίγο, την προσοχή μου τράβηξε το τρομαγμένο σκούξιμο ενός πουλιού, που πετούσε με αγωνία γύρω σ’ ένα κλαδί, όπου, χωρίς αμφιβολία, βρισκόταν η φωλιά του. Αυτή η μικρή φτερωτή μάνα φαινόταν πολύ απελπισμένη και δεν μπορούσα παρά να σηκωθώ από τη θέση μου για να δω τι συμβαίνει. Ανακάλυψα λοιπόν, πως εκεί κοντά στο δέντρο βρισκόταν ένα από τα πιο φαρμακερά φίδια της περιοχής. Τα μάτια του πετούσαν σπίθες, ήσαν στραμμένα πάνω στη φωλιά με τα πουλάκια, ενώ έβγαζε τη γλώσσα του απειλητικά.

Ξαφνικά έγινε κάτι το απροσδόκητο. Το αρσενικό πουλί πέταξε με μεγάλη ταχύτητα μακριά και δεν άργησε να επιστρέψει, κρατώντας στο ράμφος του ένα λεπτό κλαδάκι με λίγα φυλλαράκια επάνω. Σκύβοντας τότε στην άκρη της φωλιάς, το ακούμπησε προσεκτικά πάνω από τη σύντροφό του, που καθόταν δίπλα στα μικρά της. Έπειτα πήγε και κείνο και κάθισε σ’ ένα κλαδί λίγο πιο μακριά, παρατηρώντας με προσοχή το πλησίασμα του φοβερού εχθρού του.

Στο μεταξύ, το φίδι είχε φτάσει στη ρίζα του δέντρου. Με μεγάλη δυσκολία κατόρθωσε να αναρριχηθεί στον κορμό του και γλιστρώντας να φτάσει μέχρι το κλαδί που βρισκόταν η πολύτιμη φωλιά. Φτάνοντας εκεί, σήκωσε το κεφάλι του απειλητικά, έτοιμο να επιτεθεί πάνω στα καημένα τα πουλάκια. Τα μάτια του που έλαμπαν στράφηκαν για μερικά δευτερόλεπτα πάνω στη φωλιά, κι έπειτα...

Ο θείος Τομ σταμάτησε για μια στιγμή, ενώ τα παιδιά φώναξαν με αγωνία:

- Τι έγινε μετά θείε Τομ;

Έπειτα λοιπόν, φθάνοντας εκεί, το φίδι γύρισε απότομα το κεφάλι του σαν να το χτύπησε κεραυνός, έκανε μεταβολή, κατέβηκε από το δέντρο πολύ πιο σύντομα απ’ ό,τι είχε ανεβεί, κι εξαφανίστηκε σε λίγο μέσα στους γύρω θάμνους.

Ανήσυχος απ’ αυτό το απροσδόκητο γεγονός, σκαρφάλωσα κι εγώ με τη σειρά μου πάνω στο δέντρο κι εξέτασα το μικρό κλαδάκι που βρισκόταν πάνω στη φωλιά. Το πήρα μαζί μου και διηγήθηκα αυτό το περιστατικό σ’ ένα ιθαγενή βραζιλιάνο, που μου εξήγησε τότε πως το πουλί είχε κόψει αυτό το κλαδάκι από ένα ορισμένο θάμνο που περιέχει δηλητήριο για τα φίδια. Κανένα ερπετό δεν το πλησιάζει ποτέ.

Δεν είναι καταπληκτικό, παιδιά, κατέληξε ο θείος Τομ, πώς ο μεγάλος Θεός του ουρανού το αποκάλυψε αυτό σε κείνο το αδύνατο κι ανίσχυρο πουλάκι, για να το βοηθήσει να σώσει την οικογένειά του;

Μέσα στην Αγία Γραφή, ο Σατανάς πολλές φορές ονομάζεται «φίδι». Είναι ο εχθρός του Θεού και των ανθρώπων, που πάντοτε ζητάει να μας βάλει σε πειρασμό για ν’ αμαρτήσουμε. Μπροστά του, είμαστε κι εμείς τόσο αδύνατοι, όσο ήσαν κι εκείνα τ’ ανίσχυρα πουλάκια μπροστά στο φίδι.

Μέσα στον άγιο Λόγο Του, όμως, ο Θεός μας λέει για ένα ορισμένο ξύλο που περιέχει θανατηφόρο δηλητήριο για το Σατανά και που για μας είναι το μέσο σωτηρίας. Είναι το ξύλο του Σταυρού, εκεί όπου ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός σταυρώθηκε για να μας ελευθερώσει από τις αμαρτίες μας και να μας χαρίσει αιώνια ζωή.

Ας εμπιστευόμαστε, παιδιά μου, συμπέρανε συγκινημένος ο θείος Τομ, με όλη μας την καρδιά στον Ιησού. Εκείνος θα μας βοηθήσει να νικήσουμε το μοχθηρό φίδι, δηλαδή το Σατανά.

από το παιδικό περιοδικό

ΠΑΙΔΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ

Ιούλιος 1964