«Τοτός»

Πάντοτε οι τρόποι που ο κύριος Μανώλης, ο μπαμπάς του Τοτού, διάλεγε για να διδάξει το παιδί του, ήτανε πρωτότυποι και όμορφοι.

Και ο Τοτός αυτά που έτσι μάθαινε, τα εντυπωνόταν πολύ ζωηρά μέσα του. Γι’ αυτό, δεν ξεχνούσε ποτέ να ευχαριστήσει τον Θεό, για τους καλούς του και ευσεβείς γονείς.

Κάποτε, λοιπόν, ο Τοτός είχε μία συζήτηση με τον μπαμπά του, σχετικά με τη δημιουργία του Θεού.

- Τίποτα παιδί μου, του εξηγούσε ο μπαμπάς του, δεν έγινε στην τύχη. Το κάθε τι με πολλή σοφία και αγάπη, το έφτιαξε ο Θεός.

- Μα μπαμπά, ρώτησε ο Τοτός. Όλα; Και τα μικρά ζουζουνάκια; Και τ’ αμέτρητα λουλουδάκια;

Ο μπαμπάς του Τοτού, σκέφτηκε πώς θα μπορούσε καλύτερα να εξηγήσει στο παιδί του, ότι ο Θεός είναι και της μικρής μαργαρίτας και του απέραντου ωκεανού ο Δημιουργός.

Έτσι, μια μέρα που ο Τοτός με τη μητέρα του είχαν πάει στην αγορά για ψώνια, ο κύριος Μανώλης, πήρε μια χούφτα σπόρους από τριφύλλι και με το σκαλιστηράκι του, άνοιξε αυλάκια στο χώμα και έσπειρε το σπόρο. Έπειτα σκέπασε τ’ αυλάκια και πότισε με άφθονο νερό.

Πέρασαν λίγες βδομάδες, όταν μια μέρα ο Τοτός έτρεξε στον μπαμπά του, φωνάζοντας:

- Μπαμπά, έλα να δεις.

Βγήκαν και οι δυο τους στον κήπο και να, μπροστά τους με βελουδένια πράσινη χλόη, τ’ όνομα: «Τοτός».

- Ποιος το έκαμε αυτό, μπαμπά;

- Ίσως να έγινε έτσι στην τύχη; Απάντησε ο μπαμπάς.

- Στην τύχη; Τι λες, μπαμπά! Μπορεί να έφτιαξαν τα χορταράκια στην τύχη το όνομά μου;

- Έχεις δίκιο, Τοτό. Στην τύχη δεν μπορεί να έχει σπαρθεί και φυτρώσει το όνομά σου. Το έσπειρε ο μπαμπάς σου. Γιατί ήθελε να σου δείξει πως τίποτα, απολύτως τίποτα, στη δημιουργία, δεν έγινε από την τύχη. Είναι όλα έργο του Πάνσοφου Δημιουργού.

Ο Τοτός, αυτό το μάθημα, ποτέ του δεν το ξέχασε.

από το παιδικό περιοδικό

ΠΑΙΔΙΚΟΙ ΑΝΤΙΛΑΛΟΙ

Απρίλιος 1966