ΠΩΣ ΞΕΓΕΛΑΣΑΝ ΤΟΥΣ ΚΑΡΧΑΡΙΕΣ

Ο άνθρωπος έκανε, και ακόμα κάνει, μεγάλο αγώνα για να προστατευθεί από τους εχθρούς και τους κινδύνους που είναι στη φύση γύρω του. Από τον αγώνα αυτόν ο άνθρωπος συνήθως βγαίνει νικητής γιατί ο Θεός τον έχει προικίσει με το μυαλό που δεν έχουν τα άψυχα στοιχεία στη φύση, ούτε και τα ζώα. Μα πολλές φορές οδηγός και δάσκαλός του ανθρώπου στον αγώνα αυτόν γίνεται αυτή η φύση στην οποία καταφεύγουν οι επιστήμονες για να δουν πώς αυτή ενεργεί και ύστερα αντιγράφουν τους τρόπους της. Έτσι έγιναν πολλές ενδιαφέρουσες εφευρέσεις και ανακαλύψείς.

Η αξία της μεθόδου αυτής αποδείχθηκε σε πολλές περιπτώσεις κατά το διάστημα του τελευταίου πολέμου. Ένα πρόβλημα που είχαν να αντιμετωπίσουν τα Επιτελεία της αεροπορίας ήταν το εξής. Όταν ένας αεροπόρος εξαναγκαζόταν να κατέβη στην ανοιχτή θάλασσα συνέβαινε πολλές φορές να μαζεύονται γύρω του καρχαρίες που μυρίζονταν ένα καλό γεύμα, ιδίως αν ο αεροπόρος ήταν πληγωμένος, γιατί το αίμα ενεργεί σαν δόλωμα για τους καρχαρίες. Έπρεπε λοιπόν οι επιστήμονες να βρουν τα μέσα για να κρατούν τους καρχαρίες σε απόσταση.

Οι πρώτες προσπάθειες ήταν να φτιάξουν χημικές ουσίες που θα ήταν αποκρουστικές για τους καρχαρίες. Όταν όμως θα τις σκορπίζανε στο νερό, απέτυχαν. Είναι δύσκολο για τον άνθρωπο να φανταστεί τον εαυτό του στη θέση του καρχαρία, έτσι που να ξέρει πως ακριβώς μυρίζουν οι διάφορες χημικές ουσίες στη μύτη του.

Τότε οι επιστήμονες έκαναν την ερώτηση. Ποιοι λοιπόν είναι οι τρόποι με τους οποίους η φύση απομακρύνει τους καρχαρίες. Έναν απ’ αυτούς τον ήξεραν καλά. Η σουπιά τους κρατάει μακριά χύνοντας ένα μαύρο υγρό σαν μελάνι μέσα στο νερό που εμποδίζει τον καρχαρία να διακρίνει τι λογής φαγητό είναι αυτό που προσπαθεί να φάγει. Αυτό έδωσε την πρώτη ιδέα.

Τη δεύτερη ιδέα την πήραν ως εξής. Τα ζώα συχνά αρνούνται να γίνουν κανίβαλοι, μπορεί μάλιστα να προτιμήσουν να πεθάνουν από την πείνα παρά να φάνε ζώο από το δικό τους γένος. Τα σκυλιά π.χ. ολότελα αρνούνται να φάνε κρέας σκύλου, οσοδήποτε κι αν το αποκρύψουμε ανακατεύοντας το με άλλες τροφές. Όταν οι επιστήμονες μελέτησαν τις γνώσεις των ψαράδων βρήκαν πως οι καρχαρίες επίσης σιχαίνονται ο ένας το κρέας του αλλουνού. Αν μια έκταση νερού μολυνθεί από το πτώμα καρχαρία οι άλλοι καρχαρίες με κανένα τρόπο δεν πλησιάζουν στο μέρος εκείνο.

Αυτό γέννησε τη σκέψη πως η σάρκα του καρχαρία περιέχει κάποια χημική ουσία που για τους ανθρώπους μεν δεν έχει καμία μυρωδιά και γεύση μα για τους καρχαρίες μυρίζει ολότελα αποκρουστικά. Οι χημικοί κατόρθωσαν να βρουν και να βγάλουν από το σώμα του καρχαρία την ουσία αυτή. Την ανακάτεψαν με μαύρο χρώμα ανιλίνης και άρχισαν αμέσως τα πειράματα.

Στις ακτές της Ν. Αμερικής και της Φλώριδας όπου η θάλασσα είναι γεμάτη από καρχαρίες έστειλαν στα ανοιχτά βάρκες από τις οποίες έριξαν στη θάλασσα ψάρια. Πολύ γρήγορα οι καρχαρίες μαζεύτηκαν κοπάδια ολόκληρα για να καταβροχθίσουν το ανέλπιστο αυτό γεύμα. Τότε έριξαν στο νερό λίγη από τη έτοιμη χημική ουσία. Σε κάθε πείραμα το ίδιο πράγμα συνέβαινε. Οι καρχαρίες ετρέπονταν σε φυγή όσο γρηγορότερα μπορούσαν και απέφευγαν να πλησιάσουν ξανά στο μέρος εκείνο ακόμα κι όταν το αντικαρχαριακό φάρμακο είχε αραιωθεί πολύ.

Όταν πια είχε αποδειχθεί πως το υλικό ήταν αποτελεσματικό έφτιαξαν στα εργοστάσια σημαντικές ποσότητες. Το συμπίεσαν και το έκαναν μικρές πλακίτσες που τις έκλεισαν μέσα σε αδιάβροχους φακέλους. Τα ναυαγοσωστικά χιτώνια στις τροπικές περιοχές εφοδιάσθηκαν μ’ αυτούς τους φακέλους και προς το τέλος πια του πολέμου ο αεροπόρος που έπεφτε στη θάλασσα όταν έβλεπε τους καρχαρίες να πλησιάζουν με τις άγριες και πεινασμένες ματιές τους δεν είχε παρά να σκίσει το μικρό φάκελο κι αμέσως εξαφανίζονταν.

Ποιος μπορεί να ξέρει πόσα άλλα πράματα θα επιτύχει ο άνθρωπος μ’ αυτή την απλή μέθοδο. Μ΄ ένα κολυμβητικό κουστούμι βουτηγμένο μέσα στις κατάλληλες χημικές ουσίες «αυτή τη φορά κατασκευασμένες ίσως από κρέας κροκοδείλων» θα είναι δυνατόν να περάσει κανείς κολυμπώντας μπρος από τις μύτες των κροκοδείλων μέσα σε ποταμούς γεμάτους από δαύτους.

Άλλες φυσικές ουσίες θα μπορούν να διώξουν τις βδέλλες, μέδουσες και χταπόδια. Και ποιος ξέρει αν φίδια, σκορπιοί, λιοντάρια και τίγρεις δεν θα μπορούσαν με τον καιρό να απομακρύνονταν με τα ίδια μέσα. Μπορεί να έλθει ο καιρός που θα είναι δυνατόν να προστατεύουμε τα αγροκτήματά μας και τα ζωντανά από τις επιδρομές των άγριων θηρίων χωρίς όπλα και αγκαθωτά σύρματα, ραντίζοντας απλώς το έδαφος με λίγη ποσότητα από κατάλληλες χημικές ουσίες. Μα έχει γίνει κιόλας η αρχή με τα κουνούπια και τις μύγες που μπορούμε πραγματικά να τα εμποδίσουμε από το να μας δαγκώσουν ή να παραμείνουν στα σπίτια μας, χρησιμοποιώντας τα εντομοκτόνα «αν και σ’ αυτά δεν είναι η μυρωδιά που φέρνει το αποτέλεσμα».

Πολλές φορές τα πράγματα που συμβαίνουν στο φυσικό κόσμο έχουν τα αντίστοιχα τους στον πνευματικό, κι έτσι μας διδάσκουν πνευματικές αλήθειες που έχουν αιώνια αξία. Μια τέτοια αντιστοιχία μπορούμε να βρούμε και στην περίπτωση αυτή. Ο άνθρωπος έχει πολύ μεγαλύτερους εχθρούς από τους καρχαρίες και τα άγρια θηρία. Είναι οι πνευματικοί εχθροί που του προξενούν ζημιές και καταστροφές αιώνιες και ανεπανόρθωτες. Τους εχθρούς αυτούς τους ονομάζουμε με μια λέξη: α μ α ρ τ ί α. Ο λόγος για τον οποίον δεν υπάρχει αληθινή χαρά κι ευτυχία στους περισσότερους ανθρώπους και ειρήνη στον κόσμο είναι η αμαρτία. Από τον εχθρό αυτό προσπάθησε και προσπαθεί ο άνθρωπος να προστατευθεί με διάφορα μέσα. Έκανε ηθικά παραγγέλματα και νόμους οργάνωσε αστυνομίες και δικαστήρια έφτιαξε φυλακές και σωφρονιστήρια. Η κατάσταση όμως του κόσμου σήμερα δείχνει ολοφάνερα πως όλα αυτά τα μέσα πολύ λίγο ωφέλησαν, πολύ λίγη προστασία δίνουν μπροστά στον εξολοθρευτικό αυτό εχθρό που ορμά στις καρδιές των ατόμων μέσα στις οικογένειες στα έθνη και σ’ ολόκληρη την ανθρωπότητα και πληγώνει, ξεσκίζει, δηλητηριάζει και σκοτώνει άτομα και κοινωνίες. Είναι φανερό πώς χρειάζεται ένα αποτελεσματικότερο μέσο που να αποκρίνει την αμαρτία σαν τις χημικές εκείνες ουσίες με τους καρχαρίες. Μα ένα τέτοιο μέσον δεν μπόρεσε ο άνθρωπος να βρει μόνος του. Γι΄ αυτό ήταν ανάγκη να του το δώσει Εκείνος που είναι δυνατότερος από την αμαρτία, ο Θεός. Και το προσέφερε δωρεάν στο πρόσωπο και το έργο του Ιησού Χριστού. Η Αγία Γραφή λέγει πως το αίμα του Ιησού Χριστού που συμβολίζει την αξία και τη δύναμη της αγάπης Του, μας καθαρίζει από κάθε αμαρτία. Κι αυτός είναι ο λόγος για τον οποίον ο Χριστός μας καλεί ν’ ανοίξουμε την καρδιά μας για νάρθει και να κατοικήσει μέσα μας, να γεμίσει τη ζωή μας με την παρουσία Του. Θέλει να σχηματίσει γύρο από την ψυχή μας μια πνευματική ζώνη ασφαλείας, μες από την οποία δεν μπορεί να περάσει ο εχθρός, όπως ο καρχαρίας μέσα από τα νερά με τις χημικές ουσίες. Θέλει να μας φορέσει μια πνευματική πανοπλία με την οποία να μπορούμε να περνούμε μέσα από τον πειρασμό, όταν παρουσιάζεται τέτοια ανάγκη χωρίς να μας νικά ο διάβολος.

Το αντιφάρμακο για τους καρχαρίες το χρειάζεται μονάχα εκείνος που θα τύχει να βρεθεί σ’ επικίνδυνα νερά, μα την προστασία από την αμαρτία την χρειάζεται κάθε άνθρωπός. Ευτυχισμένο είναι το παιδί που από την τρυφερή του ηλικία πριν ακόμα ο ύπουλος αυτός εχθρός, η αμαρτία του δηλητηριάσει, του παραμορφώσει και του σκληρύνει την καρδιά. Θ’ αποκτήσει την προστασία και την ασφάλεια που του προσφέρει ο Χριστός.