Η ΑΓΑΠΗ & Ο ΘΑΝΑΤΟΣ

Η ιδέα της προσωποποίηση βιβλικών εννοιών και ιδιαίτερα του καλού και του κακού δεν είναι κάτι το ξένο προς την ευαγγελική γραμματεία. Την συναντούμε για παράδειγμα στο ταξίδι του αποδημητή.

Επίσης, η ιδέα της πάλης και της σύγκρουσης δεν είναι απούσα από τη βιβλική διήγηση. Αντιθέτως όλη η Γραφή είναι γεμάτη με τη σύγκρουση μεταξύ του διαβόλου και του Θεού.

_____________________________

Οι πρωταγωνιστές :

- Η αγάπη

- Ο θάνατος

- Οι φυλακισμένοι (4-5 άτομα)

Η «αγάπη» και ο «θάνατος» πρέπει να φορούν κατάλληλα ρούχα τα οποία να είναι και συμβολικά. Η «αγάπη», για παράδειγμα, μπορεί να φοράει ένα πουκάμισο κόκκινο και άσπρο καθώς και ένα ανάλογο παντελόνι ή φούστα. Ο «θάνατος» μπορεί να φοράει γκρι ή μαύρα ρούχα, και στη μεγάλη ζώνη που έχει κρέμεται ένα μεγάλο κλειδί. Κρατάει μια τρίαινα (από πλαστικό). Οι φυλακισμένοι είναι εδώ πολύ καιρό. Βρόμικοι, κουρελιασμένοι, είναι δεμένοι μεταξύ τους με αλυσίδα.

Αρχίζει το σκετς όταν περνάνε ανάμεσα στους θεατές και σέρνονται με δυσκολία επάνω στη σκηνή, όπου και σωριάζονται.

Ο θάνατος μπαίνει με αυτοπεποίθηση και πλησιάζει σ’ ένα μεγάλο δερμάτινο κάθισμα. Χτυπάει τα δάχτυλά του και οι φυλακισμένοι σηκώνονται. Ξανά χτυπάει και σωριάζονται κάτω. Κάθεται απέναντι από το ακροατήριο και παίρνει το ύφος παρουσιαστή τηλεόρασης, πολύ άνετος. (Κατά τη διάρκεια του μονολόγου που ακολουθεί, πρέπει ο θάνατος να πηγαινοέρχεται και να κινείται ώστε να μη γίνει κουραστικός.)

Ο Θάνατος

Καλησπέρα. Ονομάζομαι «ο θάνατος». Φαίνεται ότι ξαφνιαστήκατε. Και όμως, αν το σκεφτεί κανείς, δεν υπάρχει τίποτα το παράξενο : αργά ή γρήγορα, θα πρέπει να γνωριστούμε ... (παύση). Φαίνομαι τόσο τρομερός ; Μήπως είναι η σκιά μου που σας ενοχλεί περισσότερο απ’ όλα ; ... Ε! Λοιπόν, να’ μαι !.. Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΕΧΘΡΟΣ ! (Το βλέμμα του είναι δόλιο και πονηρό, και απότομα γίνεται απαθές. Γελάει από μέσα του). Ξέρετε όλ’ αυτά είναι ξεπερασμένα. Όλες αυτές οι δραματικές ιστορίες περί θανάτου, οστά, κρανία, νεκροταφεία, σκονισμένα και σαπισμένα φέρετρα που ανοίγουν τρίζοντας ... Στην πραγματικότητα είμαι το πιο σίγουρο και το πιο προβλέψιμο άτομο στο κόσμο. Είμαι κοινός τόπος. Γιατί δεν θέλετε να γυρίσετε και να με κοιτάξετε κατάματα ; Βλέπετε, είμαι παρόν 24 ώρες το 24 ώρο. Είμαι ο μόνος παρόν. Πέρ’ από μένα δεν υπάρχει κανένας. Αυτό μπορεί να απογοητεύσει μερικούς ... Όλ’ αυτά τα μπλα-μπλα περί σωτηρίας, καλών έργων, ηθικές πράξεις που υποτίθεται ότι θα σας επιτρέψουν να μπείτε στο παράδεισο ... Όλ’ αυτά είναι αέρας κοπανιστός. Κανένας δεν τα καταφέρνει. Είναι αδύνατον ! Καταλάβετέ το καλά : μια φορά αρκεί, μια μοναδική αμαρτιούλα έστω και η πιο ανώδυνη και βρίσκεστε αθεράπευτα αλυσοδεμένοι μαζί με το θάνατο, δεμένοι με μένα. Είναι τόσο απλό όσο μια εξίσωση ... και εγώ έχω το κλειδί της. (Δείχνει το κλειδί). Είναι το επάγγελμά μου. Τα παίρνω όλα και όλο το κόσμο ! (Δείχνει με το δάχτυλο καθένα από τους φυλακισμένους που σηκώνουν το κεφάλι και κοιτάζουν απελπισμένα το ακροατήριο). Κοιτάξτε-την αυτή. Πίστευε ότι ο Θεός είναι ο Κύριος των περιστάσεων. Αλλά μια μέρα, ο γιος της, ηλικίας 2 ετών, πνίγηκε σε μια λίμνη. Και ήταν αρκετό για να χάσει την πίστη της. Αυτός προσευχόταν πολύ θερμά για να θεραπεύσει ο Θεός τον πατέρα του από καρκίνο στα οστά. Και ο πατέρας του πέθανε ... και από τότε σταμάτησε να προσεύχεται. Μήπως και ο Θεός πέθανε ; Κι εκείνη η κοπέλα, ο αρραβωνιαστικός της σκοτώθηκε σε ένα τροχαίο ατύχημα, ένα μήνα πριν το γάμο τους. Τα παίρνω όλα, ακόμα και την αγάπη ! (Μπαίνει η Αγάπη)

Η Αγάπη

Λες ψέματα! Η αγάπη μένει για πάντα, ακόμα και μετά το θάνατο. Η Αγάπη δεν έχει τέλος.

Ο Θάνατος

Μπροστά μου τα λέτε αυτά ;! Τι απερισκεψία ! Ποιος είστε ;

Η Αγάπη

Είμαι η ... Αγάπη.

Ο Θάνατος

Θα γνωρίσεις το Θάνατο.

Η Αγάπη

Ήδη σε ξέρω. Ήρθα να πάρω το κλειδί για να ελευθερώσω τους φυλακισμένους. (Ο Θάνατος καγχάζει)

Ο Θάνατος

Δεν έχεις καμιά εξουσία επάνω σ’ αυτό το κλειδί. Η εξουσία ανήκει στον πιο ισχυρό. Και θα σε καταστρέψω όπως καταστρέφω όλο το κόσμο.

Η Αγάπη

Δεν με είχες συναντήσει μέχρι σήμερα πρόσωπο με πρόσωπο ! Όταν έρχεται το τέλειο τότε το ατελές εξαφανίζεται. Η τέλεια Αγάπη διώχνει το φόβο του θανάτου.

Ο Θάνατος

Ο θάνατος είναι ένα γεγονός και όχι μια φοβία. Εσύ μιλάς για συναισθήματα, εγώ μιλάω για γεγονότα. Δες τα γεγονότα.

Η Αγάπη

Υπάρχει ένα γεγονός που ξεχνάς : ότι ο Θεός είναι αγάπη.

Ο Θάνατος

Ααα! Που είναι ο Θεός εδώ πέρα ; Που είναι ο Θεός γι’ αυτούς τους ανθρώπους; Η ζεστασιά της αγάπης Του είναι πολύ μακριά για να μπορέσουν να την αισθανθούν.

Η Αγάπη

Αλήθεια ; Δώσε μου το κλειδί !

Ο Θάνατος

Είσαι λοιπόν έτοιμος να πεθάνεις για να πάρεις αυτό το κλειδί ; Πολύ καλά. (Κάνει σαν να του δίνει το κλειδί αλλά το τραβάει πίσω) μα δεν ξέρεις ότι κανένας δεν είναι πιο δυνατός από το θάνατο ;

Η Αγάπη και ο Θάνατος παλεύουν. Με αργές κινήσεις, καλά μελετημένες και προετοιμασμένες γίνεται μια μάχη. Μπορεί να παίζουν τα φώτα και να ακούγεται ένας συνεχής τυμπανισμός ή βροντές.

Κατά τη διάρκεια της μάχης, η Αγάπη καταφέρνει να αρπάξει το κλειδί χωρίς να το καταλάβει το ακροατήριο ούτε ο θάνατος. Η μάχη τελειώνει όταν ο θάνατος, αφού μαζέψει από κάτω τη τρίαινα, υποχρεώνει την Αγάπη να οπισθοχωρήσει και καταφέρνει να την στριμώξει στο τοίχο. Η Αγάπη έχει τη πλάτη της στο τοίχο, σαν σταυρωμένη. Ο Θάνατος γυρίζει θριαμβικά στους φυλακισμένους, και φωνάζει :

Βλέπετε ; Βλέπετε ; Αρπάζω τα πάντα, ακόμα και την Αγάπη. ΤΑ ΠΑΝΤΑ ! ΤΑ ΠΑΝΤΑ ! (Αλλά ξαφνικά ανακαλύπτει ότι έχασε το κλειδί)

Το κλειδί μου ... (Ψάχνει μανιωδώς το κλειδί στο τόπο της μάχης, αλλά βλέπει όλων των φυλακισμένων τα μάτια προσηλωμένα επάνω στο κλειδί που κρέμεται από το δεξί χέρι της σταυρωμένης αγάπης)

Τι κοιτάζετε έτσι ;

Καταλαβαίνοντας τι συμβαίνει, σωριάζεται με μια κραυγή. Η Αγάπη κατεβαίνει από το σταυρό με το κλειδί στο χέρι. Απελευθερώνει τους φυλακισμένους από τις αλυσίδες τους και ο ένας μετά τον άλλον απελευθερώνονται. Σηκώνονται αργά, μουδιασμένα, το φως τους τυφλώνει αλλά σιγά-σιγά ξαναβρίσκουν δυνάμεις.

Όλοι έχουν φύγει εκτός από ένα φυλακισμένο. Γύρισε τη πλάτη του στην Αγάπη και τυλίχτηκε με τις αλυσίδες για να προστατευτεί.

Η Αγάπη

Καλώς όρισες. Δεν θέλεις να πάρεις μέρος στη γιορτή ;

Ο φυλακισμένος

Όχι

Η Αγάπη

Γιατί ;

Ο φυλακισμένος

Γιατί είμαι αλυσοδεμένος και αυτή είναι η τύχη που μου αξίζει.

Η Αγάπη

Κοίτα, κρατάω τα κλειδιά του Θανάτου και της Κόλασης. Αν σε ελευθερώσω, θα είσαι ελεύθερος για πάντα. Δεν ξέρεις ποιος είμαι ; (Ο φυλακισμένος κουνάει αρνητικά το κεφάλι) Είμαι η Αγάπη.

Ο φυλακισμένος

Μα εγώ απέρριψα την Αγάπη.

Η Αγάπη

Θέλεις πραγματικά να μείνεις με το θάνατο ;

Ο φυλακισμένος

Όχι.

Η Αγάπη τον ελευθερώνει από τις αλυσίδες του με γλυκύτητα. Εγκαταλείπουν τη σκηνή. Ο Θάνατος που έμεινε μόνος, σέρνεται μέχρι τις αλυσίδες και τις πιάνει στα χέρια του κραυγάζοντας απεγνωσμένα. Σφίγγει τις αλυσίδες στην αγκαλιά του και πεθαίνει.

ΤΕΛΟΣ

Μετάφραση από τα γαλλικά : «A vous de jouer» Paul Burbridge et Murray Watts. Ed. Ligue pour la lecture de la Bible, 1984.